N.F.K'nın A'sı Var Dili Yok

''Şiir, Allah’ı sır ve güzellik yolundan arama işidir'' diyen Necip Fâzıl'a hassiktirlerimle...

Herhangi bir şairin(burada Necip Fâzıl'a da şair diyerek onu onurlandırmış oluyorum) şiirin neliğini ortaya koymaya çalışması, şiiri kendi kalıplarına sokma girişimi, kendi yaptığı işi bütün bir ''şiir'e genelleme çabası o şairin ne kadar az şair olduğunun apaçık bir kanıtı gibi geliyor bana.Necip Fâzıl'ın şu tutumu- ki bu tutumu daha birçok şairde görebiliriz- kendini şair ilân etme ve belirli bir inancı benimsememiş her yazarı bu sıfattan alıkoyma, kendince onları şairlikten men etme ereğinin bir emaresi gibi görünüyor.Dahası, şiirin dini boyutunu öne çıkarma ve salt şiirselliği, estetik hazzı ve dünyevi duygudaşlığı arka plana itmesi birçok okuyucunun reddedeceği bir durum olarak karşımıza çıkıyor.

Her ne kadar durum böyleyse de; Necip Fâzıl'ın popülist tavrı, din ile sanatı sentezleme çabası bir çok dindâr için çekici geliyor ve bu çekicilik ''sanat için sanat'' anlayışını ciddi anlamda örseliyor.Kısa kısa örneklendirecek olursa; işte en başta verilmiş olan bu şiir tanımı, şu dogmatik şiirleri temellendirmek ve aklamak için verilmiş olsa gerek:

Tel tel ve iple iplik dikseler de ağzımı
Tek ses duyarlar, ALLAH..yoklayanlar nabzımı

***

Tutuşturanlar lügat kitabını elime
Bilsin, Allah’tan başka bilmiyorum kelime

***

Ellerime uzanan dudakları tepeyim
Allah diyen, gel, seni ayağından öpeyim


Bu satırların şiirsel ve estetik kaygılar taşıdığını söylersek zihnimize ihânet etmiş oluruz.Bu şiirleri okuyup, dini mânâdaki bir hazzın dışında bir haz alan var mıdır acaba? Bir zihin hareketi gerektirmeyen, kulağa ve ruha hitâp edemeyen bu şiir(cik)ler kendi şairi tarafından ''şiir'' ilân edilirken Âh Muhsin Ünlü'nün şu dizeleri niçin birileri tarafından onore edilmesin ki:

''seni sevmem
bu savaşı
kesintiye uğratmaz
ama ordan bakma!
bu, werther’in
leş kanını
gül kılar.''

Ve son olarak da Necip Fâzıl'a şu dizelerimi armağan ediyorum:

Benim dünya kadar kelimem var, bir tane bile şiirim yok
Senin dünya kadar şiirin var, Allah'tan başka kelimen yok.